گفتم میخوام کنسل شون کنم
ی ِ بی-خیالی و ناراحتی ِ
عمیق ،گسترده و آروم
تو همه ی سلول ها ت
ی_ دو سه روزه دنبال_ عکس برا دیتا میگردم و
به نتیجه نرسیدم
اگه دیتا جور نشه مقاله که هیچ و مدرکمم نمیتونم بگیرم
به اینا که فکر میکنم نمیتونم نفس بکشم
دارم زیادی بزرگش میکنم
دارم زیادی بزرگش میکنم
من کلا همیشه همین طورم همه چی و بزرگش میکنم
داشتم فکر میکردم تعداد هومو ها از تعداد کسایی که پوشیه میزنن بیشتر_ نه ؟
یعنی میدونی فکر کردم به این که تو شش طبقه هیچ رو بنده زنی ندیدم
بعد فکر کردم جمله ی اول و
دیشب فکر میکردم من کم اذیت میشم
حالا ااومدم با این مدل شش طبقه بیشتر اذیت میشم
مشکلم رفتن و خودم نیست
خب
حسی که دارم
به داغونی مثلا با ملکه بیرون رفتن نیست
یعنی خب خیلی بهتر از اون ِ
اما میدونی
مثلا جوری ِ که
اگه لاک دستم و مشکی زده باشم و بعد بعد ِ
لباس پوشیدن فکر کنم که ی ِ دستم اگه قرمز بود دقیق پرفکت بود
عوض نمیکنم رنگ و میگم اوکی ِ
- آره همین قدر سطحی ام-
یا مثلا میشه که احساس کنم که خسته م حوصله ندارم برم و
یک جور خب که چی
البته خب من کلا زود ناراحت بشو ام و وقتی ناراحت میشم از حتا چیز های جزیی
مخصوصا جدیدا یک حالت ِ آشوبی میگیرتم و
فقط میرم سمت ِ اینکه به یکی پیام بدم یا یکی و ببینم
که فقط فکر نکنم و خودم با خودم بزرگش نکنم
آدما دو جور دلشون برا کسی تنگ میشه
یک جور ،با خوشحالی
یک جور ،با بی راهی
دومی خیلی سخت_